Van jongs af aan ben ik al druk in de weer met voeding. Niet altijd om de juiste redenen, niet altijd omdat ik het zo interessant vond, maar vaak omdat het moest! “Je moet toch helemaal niks?” hoor ik je nu denken, maar doordat ik met constitutioneel eczeem, heftige astma en (om het pakketje af te maken) met KNO-klachten (lees: elk seizoen wel een aantal oorontstekingen) ter wereld ben gekomen, begon ik langzamerhand heil te zoeken in voeding.

Deze zoektocht begon pas echt op mijn 18e toen ik met een heftige astma aanval in het ziekenhuis belande. Hier ben ik een kleine week opgenomen, omdat mijn zuurstof in het bloed veel te laag was en de astma aanval niet stopte. Na 5 dagen ernstig ziek te zijn geweest, werd ik langzaam beter en toen wist ik: “dit moet anders!” Het realisatie moment kwam op één van de laatste dagen in het ziekenhuis, daar kreeg ik pizza salami te eten als avondmaaltijd. Ik kreeg het voorgeschoteld en dacht: “Dit gaat er toch niet voor zorgen dat ik beter wordt?”

Vanaf dat moment begon mijn zoektocht naar de juiste voeding voor mijn lichaam. Zo startte ik met een glutenvrij dieet, wat overigens onwijs goed werkte! Ik begon onderzoeken te lezen over voeding en de relatie tot astma en eczeem klachten, baande ik mijn weg tot ervaringsdeskundige op het gebied van mijn klachten in relatie tot voeding en liet liep ik zelf bij verschillende therapeuten in de complementaire gezondheidszorg om mijn klachten onder controle te krijgen.

Op mijn 20ste dacht ik dit allemaal zo goed onder controle te hebben dat ik eigenlijk niet doorhad dat ik een eetstoornis had ontwikkeld. Dit kwam hard tot uiting toen ik weer eens bij mijn ouders aan de keukentafel zat. Stress nam de overhand en ondanks dat het zo goed met mijn eczeem en astma ging, ontwikkelde ik nu enorme darmklachten.

De eetstoornis heb ik gelukkig op tijd kunnen zien en kunnen “oplossen”. Maar de darmklachten bleven aanhouden. Wekelijks zat ik met enorme steken in mijn buik in de schoolbanken, bediende ik gasten in de horeca of zat ik met mijn vriendinnen op terras. De kwaliteit van leven nam op die manier drastisch af en opzoek naar meer informatie, kwam ik terecht bij de opleiding Voeding & Diëtetiek. Een 4-jaar durende opleiding aan de Hogeschool van Amsterdam.

Tijdens mijn opleiding merkte ik vooral dat mijn eetstoornis meer en meer genas. Zo zag ik het belang van voeding in en dat het uitsluiten van bepaalde voedingsgroepen ernstige gezondheidsklachten tot gevolg kon hebben. Door het bredere plaatje te zien, in plaats van losse stukken aan informatie, snapte ik eindelijk hoe belangrijk voeding nu écht was voor de mens, het lichaam en de geest.

Na de studie Voeding & Diëtetiek te hebben afgerond, ben ik mij gaan verdiepen in de orthomoleculaire voedingsleer. Waar Voeding & Diëtetiek nogal in de basis bleef (voor mijn gevoel), gaf orthomoleculaire voedingsleer de verdieping: ieder persoon is anders, heeft een anders werkend systeem en heeft dus een op maat gemaakt advies en begeleiding nodig.

“Ieder persoon is anders: precies zoals ik het zelf al die jaren ervaren heb, mij niet gehoord voelde en een zoektocht heb gevoerd naar de juiste voeding voor mijn lichaam.”

Uit dit gedachtegoed kwam mijn interesse voor de orthomoleculaire voedingsleer voort. Naast de opleiding tot darmtherapeut (2018), orthomoleculair therapeut (2019) en nog een aantal voedings- en leefstijl-gerelateerde opleidingen te hebben voldaan heb ik ook al een aantal jaar ervaring in de praktijk.

Samen met jou wil ik een inzicht creëren in jouw systeem, om zo jouw gezondheid en de daarmee gepaarde levenskwaliteit te optimaliseren!

Zo kijk ik terug op mijn reis in de voedingsleer als een traject dat het meest leerzaam is geweest voor mij, maar waarmee ik jou nét dat stukje verder kan helpen. Voel jij je bijvoorbeeld niet gehoord? Heb je onverklaarbare klachten? Probeer je jouw lichaam te begrijpen, maar lukt het nog niet goed naar je lichaam te luisteren? Merk je dat je de controle wilt loslaten, maar vind je dit spannend? Dan ben ik er voor jou!

Oh en hoe het gaat met mijn darmklachten? Deze zijn verleden tijd!